“چکمه های بالای زانو”
کفش چرم زنانه که به عنوان چکمه‌های بلند شناخته می‌شوند، به ناحیه‌ای بالای زانو می‌رسند و در اصل برای محافظت از پاهای اسب‌سواران در برابر صدمات یافت شدند.
این چکمه‌ها در قرن هجدهم فقط توسط مردان پوشیده می‌شد، اما در دهه 1960 در میان زنان محبوبیت داشت.
نحوه ساخت کفش و مهمترین الزامات کفش سازی
فرآیند ساخت کفش آسان نیست، بلکه نیازمند هنر و توانایی طراحی متناسب با نیازها و نیازهای مختلف بازار است. به خصوص که سلیقه ما از فردی به فرد دیگر متفاوت است و کفش های زنانه از نظر شکل و طرح با کفش های مردانه و همچنین کفش های بچه گانه متفاوت است.
بنابراین، الزامات «کفش دوزی» با توجه به نوع کفشی که خود طراحی می‌شود، متفاوت است، اما یک سری الزامات اساسی وجود دارد که باید در ساخت کفش به طور کلی از آنها استفاده کرد. اجزای کفش نیز بسته به شکل نهایی که برای کفش طراحی می شود متفاوت است.
در این مقاله راهنمای کاملی در مورد نحوه ساخت کفش و همچنین مهم ترین ملزومات کفش سازی و به طور کلی اجزای کفش در اختیار شما قرار می دهیم.
تولید کفش
تاریخچه صنعت کفش پر از اتفاقات و جزئیات است، از شکل سنتی قدیمی کفش گرفته تا طرح های فعلی در صنعت کفش.
هزاران سال است که از کفش ها برای محافظت از پاها استفاده می شود و سپس به منظور مد و زینت نیز تبدیل شده است.
و شکل اولیه در صنعت کفش از پوست و رشته به همراه تعدادی مواد طبیعی دیگر ساخته شد.
کفش های چرمی بیش از 5000 سال پیش پدید آمدند و از یک تکه پوست گاو ساخته می شدند و سپس با طناب چرمی بسته می شدند.
تا کنون بسیاری از انواع کفش های مدرن هنوز از چرم ساخته می شوند.روش های ساخت کفش با گذشت زمان تغییر کرده و همچنان در حال توسعه است.
قدیمی‌ترین نوع کفش صندل‌هایی بود که از پوست مریم گلی ساخته می‌شدند که قدمت آن به بیش از 5000 سال قبل از میلاد می‌رسد.
قدیمی ترین کفش چرمی تاریخ در غاری باستانی در اورگان در سال 1938 پس از میلاد یافت شد که قدمت آن به 3500 سال قبل از میلاد باز می گردد.
صنعت کفش تا کنون از زمان پیدایش خود راه طولانی را طی کرده است و از مواد و مواد جدید و بادوام‌تر و مدرن‌تر استفاده می‌کند.
