ما نمیتوانیم تأیید کنیم که آیا ساعت گارمین اصل در خانههای فوقالذکر در اتاق نشیمن آویزان است یا خیر، زیرا مشخص نیست که این “خانهها” شامل اتاق “نشستن” باشند، اما این فضای جغرافیایی است که در آن مهمانان خود را پذیرایی میکنند، سریالهای تلویزیونی را تماشا میکنند.
دراز بکشند، کار کنند، غذا درست کنند، بخورند و بخوابند و حدود نیم متر از فضایی که نیازهایشان را در آن صرف می کنند فاصله دارد.
در این منطقه جغرافیایی، مشاهده شد که روی دیواری که شامل یک ساعت است، ابیاتی از شعر، لطیفههای ناپسند و قضاوتهای تصادفی نوشته شده است، علاوه بر آن عکسهایی از چه گوارا، مارکز، داستایوفسکی، ریک، مورتی، روبی، مرلین مونرو آویزان شده است. و یک ساعت دیواری
ساعت: تکرار الگوها
پس از تحقیق، بررسی، مصاحبه، مشاهدات و ساعات طوفان فکری، محققان ما با توجه به ماهیت ساعت دیواری آویزان شده در اتاق نشیمن خود، پیوندهای زیر را بین این سه دسته پیدا کردند و آنها را در جدول زیر مرتب کردند:
سندرم پانیک دیوار سفید
پشت هر یک از این خانهها یک مادر/پدر/پدربزرگ/ مادربزرگ وجود دارد که با پراکنده کردن آن بهطور تصادفی در سرتاسر خانه و غبارروبی روزانه آن، از میراث خانواده محافظت میکند.
این وسواس با مالیدن یک قهوه جوش قدیمی با لیمو شروع می شود و آن را در اتاق مهمان قرار می دهد، اما به سرعت به میل وحشیانه ای تبدیل می شود که هر تکه کاغذی را که ممکن است شخصی در خانه به طور تصادفی با آن برخورد کرده باشد به دیوار آویزان کند تا تبدیل به یک حالت اجباری شود.
وسواس پرکردن شکاف های دیوار و وحشت هیستریک دیوار سفید برای آویزان کردن هر چیزی از جمله ساعت به آن مساعد است، بنابراین دلایل آویختن ساعت از تمایل به حفظ میراث خانوادگی تا نیاز به پوشاندن آن متغیر است.
محل قرارگیری میخها و پیچهایی که در طول سالها برای آویزان کردن میراث خانوادگی به دیوار کوبیده شدند.